شیمی اریا

چراغ الکلی وسیله ایست که در آزمایشگاه ها و مراکز درمانی و بسیاری دیگر از مراکز مورد استفاده قرار می گیرد. این وسیله با سوزاندن الکل به عنوان سوخت، تولید حرارت می کند.

روش کار چراغ های الکلی با استفاده از سوختن فتیله داخل الکل است. سازوکار آن به این صورت است که یک محفظه (معمولا شیشه ای) قرار دارد که درون آن الکل می ریزند. یک فیتیله داخل الکل می ریند دور آن را محکم می کنند تا الکل موجود در چراغ الکلی تبخیر نشود. پس از آن، الکل از فیتیه بالا رفته و به نوک فیتیله می رسد. با آتش زدن فیتیله، الکل موجود در چراغ به آرامی سوخته و تولید حرارت می کند.

چراغ الکلی شیشه ای از جمله وسایل پرکاربرد بوده که در جاهای مختلف می تواند مورد استفاده قرار گیرد اما استفاده ی آن در یکسری جاها مانند آزمایشگاه و مراکز بهداشتی بیشتر است. این وسیله از یک مخزن جهت پر کردن الکل و یک فیتیله تشکیل شده است. این وسیله شعله ای بدون دود تولید می کند که برای استریل وسایل ظریف و کوچک مانند لوپها، سوزنها و پنس ها مورد استفاده قرار می گیرد.

از این وسیله عموما در جاهایی که گاز طبیعی نیز موجود نمی باشد استفاده می شود. این وسیله دارای شعله ای با ارتفاع نهایتا ۵ سانتی متر بوده.

خنک بودن این شعله به نسبت شعله ی چراغ بونزن بیشتر است . یک چراغ الکلی یک محفظه ی شیشه ای استوانه ای دهان گشاد با یک درپوش ویژه می باشد که در خود یک فتیله ی نخی گرد را نگه می دارد . اکثر چراغ های الکلی درپوش دیگری را نیز دارند که در بالای فتیله قرار می گیرد تا آن را خاموش کرده و جلوی تبخیر سوخت الکلی را هنگامی که به کار گرفته نمی شود ، بگیرد . کشیده شدن الکل درون محفظه به داخل فتیله توسط عمل مویینگی صورت می گیرد و به دنبال رسیدن به هوا تبخیر می شود . بخاری که شکل می گیرد مشتعل شده و با دمایی بین 500 و 900 درجه ی فارنهایت می سوزد که باید خاطر نشان کرد که این دما بستگی به محل شعله دارد . چراغ های الکلی معمولا هنگامی به کار گرفته می شوند که ، برای پروژه هایی نظیر کار با چوب ، آزمایش های آزمایشگاهی یا گرم کردن چیزی به منظور یک پروژه ی خاص ، حرارت اندکی مورد نیاز است .

چراغ الکلی معمولا به عنوان جایگزین چراغ بونزن استفاده می شود چون وزن فوق العاده سبک و ساختاری ساده دارد و به راحتی می توان آن را با دست جا به جا کرد.
چراغ الکلی یک نوع طراحی اجاق گاز با یک مشعل است که بدون نیاز به تنظیم فشار سوخت استفاده می شود و سوخت در مشعل قرار می گیرد و می سوزد تا زمانی که سوخت تمام شود یا توسط خود کاربر خاموش شود.
این چراغ ها هم چنین با نام اجاق گاز های کوله پشتی هم شناخته می شود چون وزن فوق العاده سبکی دارند.استفاده از آن ها معمولا برای کم کردن وزن بار در سفر های طولانی ، مفید است.هم چنین چراغ های الکلی ممکن است در درپوش های مهر و موم کننده ای قرار گیرند تا سوختی که چراغ را پر کرده است با قرار دادن درپوش آن روی آن به راحتی جا به جا شود تا اگر مشغل داغ است سوخته نشود چون غیر این باشد درپوش ممکن است آسیب ببیند.
چراغ الکلی از تنها سه قطعه تشکیل شده است یعنی یک مشعل ، یک محفظه ی سوخت و یک پشتیبان برای قرار دادن چراغ روی آن
وزن چراغ الکلی معمولا بین ۳۰ تا ۶۰ گرم است تا وزن آن برای حمل کردن در کوله پشتی به حداقل رسانده شود.

ویژگی های چراغ الکلی
چراغ الکلی هیچ نیازی به برق یا متصل بودن به شبکه گاز ندارد. به سادگی می توان آن را با الکل شارژ کرده و مجددا مورد استفاده قرار داد.
چراغ الکلی شعله ای کوتاه دارد.(گر نمی گیرد.)
چراغ الکلی در هنگام سوختن تولید دود  نمی کند.
چراغ الکلی با دمای پایینی می سوزد و در نتیجه برای ایجاد کردن دماهای بالا اصلا گزینه مناسبی نیست. برای ایجاد دماهای بالاتر در آزمایشگاه ها، به جای چراغ الکلی از چراغ بونزن استفاده می شود که شعله ای بسیار قویتر دارد.

مطالب بیشتر در شیمی آریا